Tekst: Madelon Westendorp

Foto`s: Ton Driessen

`Weekje Frankrijk`, veel meer dan alleen een training

Bij ons thuis is het `Weekje Frankrijk` een begrip geworden waar ik ver van tevoren al naar uitkijk. Na enige stress verhogende PCR-test perikelen konden mijn vriend Ton en ik op vrijdag 16 juli eindelijk weer afreizen naar wat onderhand mijn favoriete jachttraining/vakantie bestemming is geworden: Les Chiens Sportives in Charras. Gelegen in een prachtig gebied met zijn glooiende vergezichten en bossen afgewisseld door mooie waterpartijen, stromende riviertjes en enorme zonnebloemvelden. Een plek waar je uren kan wandelen zonder iemand tegen te komen, waar de honden de ruimte en vrijheid hebben zonder de bekende `verboden voor loslopende honden` bordjes.

En midden tussen al dit moois treffen we Gwen Pieters en Mario de Braal die een aantal jaren geleden met veel bezieling Les Chiens Sportives opgezet hebben. Twee enthousiaste, kundige en veelzijdige hondenmensen maar bovenal twee lieve en gastvrije mensen die altijd met raad en daad klaarstaan.

Dit jaar gaan we met een groep van 11 personen en 15 honden genieten van ons Weekje Frankrijk. De deelnemende honden zijn allemaal afkomstig van de kennel `Gundogs of Zofie`s Choice` van Ron Groeneveld. Het wordt dus een echte hondenfamilie-aangelegenheid.

Ik ga meedoen met mijn 2 labrador-reuen Indy en Shadow. Onze kruising terriër Lina alias lampekappie is mee voor de gezelligheid.

Zaterdag 17 juli:

Voor mij is dit de 5^e keer dat ik de reis van 1100 kilometer maak. Zoals gewoonlijk hebben we de nacht in een Ibis Budget hotel doorgebracht waar ze niet met de ogen knipperen als je met 3 honden op een kamer wil verblijven.

Zaterdagmiddag komen we aan in Charras en nemen we, samen met twee vrienden Hilda en Michiel, onze intrek in la Cave. Een weliswaar gedateerde gite maar het is netjes en compleet, prachtig gelegen midden tussen de zonnebloemen en met een enorme geheel omheinde tuin erbij.

Zaterdagavond worden we met de hele groep hartelijk ontvangen bij Gwen en Mario en worden we verwend met heerlijke broodjes hamburger en friet uit eigen keuken. En natuurlijk niet te vergeten mijn favoriete drankje Pineau! Deze gezellige avond belooft wat voor de rest van de week!

Zondag 18 juli:

Vanmorgen hebben we vrij zodat iedereen even kan settelen.

Vanmiddag staat in het teken van de veelzijdigheid van de hond. We beginnen met een demonstratie `heelwork to music` van Gwen samen met haar kanjers Vidar en Njordi. Verbazingwekkend om te zien wat de ervaren Vidar maar ook het jonge talentje Njordi allemaal kunnen.

Aansluitend gaan we, onder begeleiding van Gwen en Mario, zelf aan de slag met onze honden: lijnen met hindernissen. Ondanks de hilarische taferelen kregen we de sprongen en tunnels toch aardig voor elkaar met onze zwarte Ferrari`s.

Na dit spektakel verplaatsen we met de hele groep naar een schaapskudde in de buurt. Daar krijgen we een indrukwekkende demonstratie van Mario met zijn hond Roy (een border collie), die een kudde van een paar honderd schapen vanaf grote afstand bij elkaar drijft, bij elkaar houdt en een stal in drijft. Tevens laat hij zien hoe je een paar schapen isoleert van de kudde. Wat kan die hond werken en wat een mooi staaltje samenwerking!

We hebben het geluk dat vandaag een jarige in ons midden is, Desirée. Dat wordt `s avonds gevierd bij hun gite waar Iem een overheerlijke verassingsmaaltijd klaar heeft gemaakt volgens de Indonesische keuken. Een mooie afsluiting van deze dag met een culinair hoogstandje!

Maandag 19 juli:

Vandaag begint de meerdaagse jachttraining, de A/B honden bijten de spits af. Er is een rooster gemaakt zodat bij elke training twee helpers beschikbaar zijn.

Wij kunnen deze ochtend nog even rustig aan doen. Eerst een wandeling met de honden en daarna ontbijten in onze mega-tuin, lekker in het ochtend-zonnetje met het uitzicht op de zonnebloemen.

Na grondig zoekwerk op de kamer naar de benodigdheden voor de eerste training kunnen wij `s middags ook aan de slag. Ton is inmiddels een zeer ervaren helper geworden en ik zal met Indy en Shadow deel gaan nemen. Indy loopt op A+ niveau maar gezien zijn leeftijd nemen we al wat gas terug. Shadow loopt ondertussen op B+ niveau en is een waardige opvolger van Indy.

De eerste training staat in het teken van heelwork, markeren en lijnen met verleiding. Om voort te borduren op de lijnen met hindernissen van gisteren, is ook nu een hindernis ingebouwd in de lijn. Als afsluiting krijgen we een verre, dubbele markeer voorgeschoteld onder een hoek van ongeveer 45° waarbij twee honden op post zitten en om beurten mogen werken. Voor sommige honden is dit een behoorlijke uitdaging maar met aanwijzingen en ondersteuning van Gwen kunnen alle honden deze opdracht voltooien. Over Indy en Shadow ben ik zeer tevreden!

Na de training gezellig met Hilda en Michiel gebarbecued in onze tuin. De honden zijn lekker moe en liggen te knorren op de kamer.

Dinsdag 20 juli:

Vanmorgen op tijd eruit, de honden uitlaten en eten geven, zelf een snel ontbijtje pakken en we gaan weer op pad voor de volgende training.

`Mijn` Ton is hobby-fotograaf en heeft zich al aardig toegelegd op het fotograferen van onze jachthonden in actie. Ondanks zijn gemopper dat deze snelle jongens, en dan ook nog zwart van kleur, erg moeilijk op de gevoelige plaats vast te leggen zijn, mag het eindresultaat er wezen. Vandaag zal hij de hele dag als fotograaf aanwezig zijn op de trainingslocatie om mooie plaatjes te schieten. (zie ook de foto`s in dit verslag)

De temparuur loopt al aardig op maar de wachtkamer is in de schaduw en er loopt een beekje door de wachtkamer waar de honden in af kunnen koelen.

We werken vandaag met wild in plaats van met dummy`s. We beginnen met een gans die met schot in stromend water wordt geworpen en een eend die over een beekje op het veld ernaast wordt gegooid. Afhankelijk van het niveau van de hond kan de eend blind of op zicht worden gedaan. Ik kies ervoor om beide honden blind te laten gaan. De gans komt vlot binnen, de eend blijkt nog best lastig maar komt ook binnen.

De tweede oefening is een pittige drijfjacht waarbij een konijn en een fazant geschoten wordt. De drift krijgt een extra tintje omdat Whistler, een springer-spaniël, meedoet. Een razendsnel en hard werkend hondje! De fazant komt in hoog gras terecht en het konijn ligt in wat ruigere dekking net over een pad waar ook de drijvers overheen lopen. De drijvers lopen door, en verdwijnen uit zicht. Beide stukken wild zijn moeilijk te vinden voor de honden, zo ook voor Shadow, maar met enige ondersteuning komt het binnen. Bij Indy komt zijn ervaring tot uiting en heeft er iets minder moeite mee.

Ter afsluiting van deze mooie en pittige training krijgen de honden nog een verre markeer voorgeschoteld met een dummy-launcher.

Vanavond gaan we met de hele groep naar le Petit Restaurant waar je heerlijke  pizza`s kan eten. Ik ben daar eerder geweest en word hartelijk ontvangen door de gastvrije Engelsman die eigenaar is van dit kleine maar gezellige restaurantje.

Moe maar voldaan duiken we `s avonds ons mandje in, dromend van de geweldige dagen die we al hebben gehad en vol verwachting van wat er nog komen gaat. 

Woensdag 21 juli:

Vandaag hebben we een toeristen/relax-dag. Geen trainingen of andere dingen op het programma staan dus we starten met een rustige wandeling met de honden waarbij ze lekker kunnen zwemmen in het vijvertje vlakbij onze gite. Met wat tennisballetjes erbij is het een waar plonsfeest voor onze zwarte viervoeters. Lina struint wat rond aan de waterkant op zoek naar muisjes of ander klein gedierte.

Vorig jaar zijn we op een vrije dag wezen kanoën. Met je partner en 2 labradors die dit niet kennen, samen in 1 kano is een ware relatie-test. Achteraf hilarisch maar dat doen we vandaag toch maar niet.

Na een ontbijt met vers stokbrood en croissantjes van de plaatselijke bakker, vertrekken we met z`n zessen naar Brantôme, een pittoresk stadje waar de Dronne dwars doorheen stroomt. Mooie historische gebouwen, gezellige winkeltjes en terrasjes. Na wat geslenter door de straatjes, strijken we neer bij de ijssalon voor een overheerlijke ijscoupe. Daarna nog meer geslenter en wat leuke presentjes voor onze gastvrouw / trainer gekocht. 

Terug bij de gite krijgen we een warm welkom van de honden die lekker bij hebben kunnen slapen en weer opgeladen zijn voor de komende trainingsdagen.

We pakken weer de barbecue en een Pineautje erbij om deze dag af te sluiten.

Donderdag 22 juli:

Deze ochtend ben ik aan de beurt om als helper te fungeren. Het wordt warm vandaag maar de locatie is bij een prachtig meer verscholen in het bos. Schaduw en water in overvloed, dus prima te doen!

Mijn taak deze ochtend is een sleep trekken en dummy`s op de juiste plek neerleggen. Vanaf mijn schuilplaats kan ik het zoekpatroon van de honden goed zien en verwonder mij wederom over hun passie voor dit werk.

Na een kleine lunch mogen wij weer aantreden, op dezelfde locatie als vanmorgen.  

Het eindresultaat van de eerste oefening: links bij het water valt een schot en een dummy wordt in het water geworpen, alles uit zicht. Eerst wordt de hond uitgestuurd over een bospad parallel aan het water en op een bepaald punt afgestopt. Naar de hond toelopen en belonen. Vervolgens teruglopen naar de inzetplek en een dirigeer naar links voor dit water-apport. Op de terugweg valt een schot in het bos, deze mag gehaald worden als het eerste apport afgegeven is.

Na een sleep door het bos staat een flinke zwemoefening op het programma. Ze krijgen de opdracht om de gehele breedte van het meer over te zwemmen, dit is uitgemeten 95 meter, om aan de overkant een dummy te vinden die met schot daar in het bos is geworpen. Wanneer de hond terug zwemt, komt vanaf de flank nog een dummy in het water terecht die binnengebracht moet worden. Voor de honden een flinke fysieke inspanning. Bij het laatste apport is zelfs bij Shadow het tempo er wel uit en dat wil wat zeggen! Voor veteraan Indy is het na bijna 200 meter zwemmen wel genoeg geweest en laten we het laatste apport voor wat het is.

Om de training speels maar ook spectaculair af te sluiten, zijn we naar de zijkant van het meer gegaan waar ze vanaf een steen het water in kunnen duiken, dit is ongeveer een meter hoog. Uiteraard wordt eerst gecheckt dat hier niets onder water verstopt zit. Mijn beide honden kennen deze sprong al en gaan er zonder problemen vanaf. Sommige hebben iets aanmoediging nodig maar ze zijn er allemaal vanaf gesprongen. Deze honden zullen denk ik geen enkele moeite meer hebben met wat hogere kantjes.

Dit was de laatste training, morgen gaan we de strijd met elkaar aan in een duo-wedstrijd.

Vanavond heeft Hilda pannenkoeken gebakken …………. op de barbecue.

Vrijdag 23 juli:

De duo-wedstrijd.

Gwen doet zelf ook mee met haar honden Vidar en Njordi zodat we 7 duo`s kunnen vormen. Een duo bestaat uit een A- en een C-hond of twee B-honden. Indy mag samen met broer Dex aan de start verschijnen en Shadow vormt samen met Njordi een duo.

Na samenkomst bij onze gite lopen we met de hele groep naar de velden verderop waar we starten met de eerste proef. Alle proeven hebben 4 apporten. Keurmeesters zijn de duo`s die op dat moment niet op post staan, achteraf dus nog een heel rekenwerk om de eindscore goed op papier te krijgen. En waar zouden we zijn zonder onze geweldige helpers Ton en Mario!

Bij de eerste proef staan beide honden op post aan de bosrand en wordt een drijfjacht in het bos gehouden waarbij 2x raak geschoten wordt maar buiten zicht van de honden. Tijdens de drift wordt ook een duif geschoten die op het veld terecht komt. Wanneer deze 3 apporten binnen zijn, moet nog een 4^e gezocht worden in het bos, deze ligt op hoogte dus een aardige uitdaging.

De tweede proef is wederom een drift maar nu langs een bosrand. We staan weer met 2 honden op post. Meerdere apporten komen neer maar een deel wordt geraapt door de drijver. Het laatste schot is een doublet van 2 duiven die achter of bij een net terecht komen. Voordat een hond ingezet kan worden, schiet een haas voor ons langs. Deze moet gerespecteerd worden en mag de hond een duif uit de drift gaan halen. Op de terugweg komt een fazant los die het flankgeweer neer weet te halen. Vooral de duif die onzichtbaar naast het net terecht is gekomen, is moeilijk voor de honden vanwege het hoge gras tussen de bomen met weinig verwaaiing.

De derde proef speelt zich af op het veld naast de zonnebloemen. De honden staan op post in een hoek van 90° ten opzichte van elkaar. Al snel wordt een duif geschoten die op het veld neerkomt. Gelijk daarachteraan horen we in de verte een eend bij het poeltje en er volgt een schot, deze is waarschijnlijk in het water terecht gekomen. De meest ervaren hond wordt snel erop uitgestuurd om die te gaan halen. Ondertussen kan de andere hond de duif halen die op het veld ligt. Als deze 2 binnen zijn, komt nog het verzoek om 2 stukken wild uit de bosschage achter ons binnen te brengen die eerder deze dag geschoten zijn.

Na deze 3 proeven is het mooi geweest, de honden hebben goed gewerkt en met een voldaan gevoel keren we terug naar onze gite. Daar wacht ons een heerlijke lunch wat Iem weer met veel zorg heeft klaargemaakt. In de tuin, onder de bomen genieten we met elkaar van al dit lekkers en uiteraard zijn onze honden het onderwerp van gesprek.

Om deze culinaire trainingsweek goed af te sluiten, gaan we `s avonds met de groep naar de camping van Peter en Ilona om de lekkerste biefstuk van Frankrijk te eten.

En dan de uitslag van de duo-wedstrijd: rode Bugatti Njordi en zwarte Ferrari Shadow zijn als beste duo uit de bus gekomen. Op de voet gevolgd door Michiel met Suus en Kevin met Connor.

Van Ron krijgen we allemaal een mooi bedrukte dummy als aandenken.

Mario, Ton en Iem worden met een attentie bedankt voor hun inzet vandaag en aan Gwen overhandigen we een paar leuke presentjes voor de mooi uitgedachte trainingen en de fijne manier van vormgeving. Positief, creatief, met veel plezier en respect voor onze zwartwerkers en de mens die daarnaast staat.

Wat heb ik weer genoten van dit `Weekje Frankrijk`.

Ron, Paul, Desirée, Henk, Iem, Kevin, Sanderine, Michiel, Hilda en Ton, bedankt voor de gezelligheid en het plezier dat we met elkaar hebben gehad!  

Lieve Gwen en Mario,

Hartelijk dank voor alles wat jullie ook dit jaar weer voor ons betekend hebben.

Au revoir mes amis! Tot volgend jaar!